مرثیه
دیوانه ام می کنی
و رهایم می سازی!
خود را
به دست هذیان تلخ واژگان می سپارم
وشیرین می کنم -
کام بسته ی صفحه ی سفید دفتر شعرم را
و خود تلخ
مرثیه خوان درد خویش می شوم.
+ نوشته شده در سه شنبه دوم تیر ۱۳۹۴ ساعت 11:23 توسط حسن قلندری
|
