دیوانه ام می کنی 

و رهایم می سازی! 

خود را  

به دست هذیان تلخ واژگان می سپارم 

وشیرین می کنم - 

کام بسته ی صفحه ی سفید دفتر شعرم را 

و خود تلخ 

مرثیه خوان درد خویش می شوم.